AΡΙΘΜΟΣ 303/2010

AΡΙΘΜΟΣ 303/2010
ΤΟ ΔΙΚΑΣΤΗΡΙΟ ΤΟΥ ΑΡΕΙΟΥ ΠΑΓΟΥ
( Α2' Τμήμα   -   ως Συμβούλιο )
ΣΥΓΚΡΟΤΗΘΗΚΕ από τους Δικαστές: Αθανάσιο Κουτρομάνο, Προεδρεύοντα Αρεοπαγίτη (λόγω κωλύματος της Αντιπροέδρου),Χρυσόστομο Ευαγγέλου - Εισηγητή και Ευφημία Λαμπροπούλου, Αρεοπαγίτες.
Συνήλθε στο Κατάστημα του, στις 22 Νοεμβρίου 2010, με την παρουσία και του Γραμματέα Αντωνίου Στυλιανουδάκη, για να δικάσει την υπόθεση μεταξύ :
Των αιτούντων: 1) ………….., κατοίκου Θεσσαλονίκης, 2) της ετερορρύθμου εταιρίας με την επωνυμία «……….. Ε.Ε.», που εδρεύει στη Θεσσαλονίκη και εκπροσωπείται νόμιμα, 3) ………….., κατοίκου Θεσσαλονίκης, ως ομορρύθμου μέλους συνδιαχειριστού και εκπροσώπου της
ανωτέρω εταιρίας, 4) …………, κατοίκου Θεσσαλονίκης, ως ομορρύθμου μέλους συνδιαχειρίστριας και εκπροσώπου της ανωτέρω εταιρίας, 5) ………,  κατοίκου Θεσσαλονίκης, ως ετερορρύθμου μέλους της ανωτέρω εταιρίας, οι οποίοι εκπροσωπήθηκαν από τον πληρεξούσιο δικηγόρο τους Σπυρίδωνα   Καπετανέα.
Της καθής η αίτηση: ………….., κατοίκου Θεσσαλονίκης, η οποία εκπροσωπήθηκε από τον πληρεξούσιο δικηγόρο της Αθανάσιο Μασούρα.
Σε διαφορά μεταξύ των παραπάνω διαδίκων εκδόθηκε η 23396/2007 απόφαση του Πολυμελούς Πρωτοδικείου Θεσσαλονίκης και στη συνέχεια η 2244/2009 απόφαση του Εφετείου Θεσσαλονίκης. Κατά της παραπάνω εφετειακής απόφασης οι αιτούντες άσκησαν το ένδικο μέσο της αίτησης αναίρεσης καθώς και τους από 21 Οκτωβρίου 2010 προσθέτους λόγους, που συζητούνται στο Α2' Πολιτικό Τμήμα του Αρείου Πάγου κατά τη δικάσιμο της 16 Ιανουαρίου 2012.
Με την κρινόμενη αίτηση οι αιτούντες (αναιρεσείοντες) ζητούν να ανασταλεί η εκτέλεση της 2244/2009 απόφασης του Εφετείου Θεσσαλονίκης, έως ότου εκδοθεί απόφαση του Αρείου Πάγου επί της παραπάνω αίτησης αναίρεσης.
Κατά τη συζήτηση της αίτησης αυτής, που ορίστηκε για τη δικάσιμο της 22 Νοεμβρίου 2010, παραστάθηκαν οι διάδικοι, όπως παραπάνω αναφέρεται. Ο πληρεξούσιος των αιτούντων ζήτησε να γίνει δεκτή η αίτηση και δήλωσε όσα αναφέρονται στα πρακτικά. Ο πληρεξούσιος της καθής ζήτησε να απορριφθεί η αίτηση, να επιβληθεί η δικαστική δαπάνη στους αιτούντες και δήλωσε όσα αναφέρονται στα πρακτικά.

ΣΚΕΦΘΗΚΕ ΣΥΜΦΩΝΑ ΜΕ ΤΟ ΝΟΜΟ
           
            Κατά την παρ. 1 εδαφ. α' του άρθρου 565 Κ.Πολ.Δ., η προθεσμία    της αναίρεσης καθώς και η άσκησίς της δεν αναστέλλει την εκτέλεση της προσβαλλόμενης απόφασης, ενώ κατά την παρ. 2 εδαφ. α' του ίδιου άρθρου, αν από την εκτέλεση της απόφασης πιθανολογείται κίνδυνος βλάβης, της οποίας η αποκατάσταση δεν είναι εύκολη, μπορεί να διαταχθεί με αίτηση κάποιου από τους διαδίκους η ολική ή εν μέρει αναστολή της εκτέλεσης της προσβαλλόμενης απόφασης με τον όρο παροχής ανάλογης εγγύησης ή και χωρίς εγγύηση ή να εξαρτηθεί η εκτέλεση της απόφασης από την παροχή εγγύησης από τον διάδικο που έχει νικήσει. Κατά τη σαφή έννοια της διάταξης αυτής, προϋπόθεση της εφαρμογής της είναι να μην έχει γίνει έναρξη της αναγκαστικής εκτέλεσης της αναιρεσιβληθείσης ή της πρωτόδικης αν εκτελείται η πρωτόδικη, απόφασης, μετά την κατά το άρθρο 924 Κ.Πολ.Δ. επίδοση αντιγράφου του απογράφου της απόφασης αυτής με επιταγή προς εκτέλεση. Τούτο δε γιατί, μετά την έναρξη της αναγκαστικής εκτέλεσης της απόφασης, οι πράξεις αυτής μπορεί να προσβληθούν με ανακοπή κατά το άρθρο 933 Κ.Πολ.Δ. και εντεύθεν η αποτροπή της βλάβης είναι δυνατή με την αναστολή της αναγκαστικής εκτέλεσης, κατά το άρθρο 938 Κ.Πολ.Δ., από το αρμόδιο, κατά την παρ. 2 του αυτού άρθρου, δικαστήριο.
Ταύτα δε ισχύουν αναλόγως και επί αναγνωριστικών ή διαπλαστικών αποφάσεων, οι οποίες δεν είναι εκτελεστές υπό στενή έννοια. Έτσι, ο Άρειος Πάγος δύναται μεν να διατάξει την αναστολή επέλευσης των εννόμων συνεπειών των αποφάσεων αυτών, μέχρι την εκδίκαση της αναίρεσης, υπό την προϋπόθεση όμως, ότι, με βάση την γενομένη αναγνώριση ή την επελθούσα διάπλαση, δεν επήλθαν ήδη περαιτέρω έννομα αποτελέσματα, που ισοδυναμούν με εκείνα της αναγκαστικής εκτέλεσης, όπως συμβαίνει στην περίπτωση που έχει εκδοθεί διαταγή πληρωμής και στη συνέχεια έχει γίνει    κατάσχεση με επίσπευση του νικήσαντος διαδίκου, επί ακινήτου του αιτούντος.
Με την κρινόμενη αίτηση οι αιτούντες, επικαλούμενοι
ότι άσκησαν αίτηση αναίρεσης κατά της 2244/2009 απόφασης
του Εφετείου Θεσσαλονίκης, επιδιώκουν, σύμφωνα με το
ανωτέρω άρθρο 565 Κ.Πολ.Δ., την αναστολή εκτέλεσης της 23396/2007 απόφασης του Πολυμελούς Πρωτοδικείου Θεσσαλονίκης, όπως αυτή επικυρώθηκε από την ως άνω αναφερόμενη εφετειακή απόφαση. Όπως, όμως, αποδεικνύεται από την κρινόμενη αίτηση, από όλα τα επικαλούμενα και
νομίμως προσκομιζόμενα έγγραφα και από τη διαδικασία γενικά,
έχει εκδοθεί η 26409/2010 διαταγή πληρωμής του Δικαστή του Μονομελούς Πρωτοδικείου Θεσσαλονίκης, η οποία εξεδόθη για το ποσό το οποίο αναγνώρισε η πρωτόδικη απόφαση, όπως αυτή επικυρώθηκε από την προσβαλλόμενη εφετειακή απόφαση και ο αναγκαστικός πλειστηριασμός ακινήτου του τρίτου αιτούντος, που κατασχέθηκε με την 1401/24-9-2010 έκθεση
αναγκαστικής κατάσχεσης ακίνητης περιουσίας του δικαστικού επιμελητή του Πρωτοδικείου Θεσσαλονίκης Ευστρατίου Δουκάκη και με την 1424/2010 Α' Επαναληπτική περίληψη κατασχετήριας Έκθεσης Ακίνητης Περιουσίας, έχει ορισθεί για της 8 Δεκεμβρίου 2010. Επομένως, δεν επιτρέπεται αναστολή των εννόμων συνεπειών της τελεσίδικης 23396/2007 απόφασης του Πολυμελούς Πρωτοδικείου Θεσσαλονίκης ως προς τον τρίτο των αιτούντων, αφού κατ' αυτού άρχισε η αναγκαστική εκτέλεση. Από τα έγγραφα που επικαλούνται και προσκομίζουν οι λοιποί αιτούντες, η καθής και από τη διαδικασία γενικά δεν
πιθανολογήθηκε, ότι από την εκτέλεση της πρωτόδικης απόφασης θα προκύψει κίνδυνος βλάβης για αυτούς (αιτούντες), η  αποκατάσταση  της οποίας δεν θα είναι  εύκολη. Συνεπώς με βάση τα προεκτεθέντα η κρινόμενη αίτηση πρέπει να απορριφθεί και να   καταδικαστούν  οι   αιτούντες, κατά  το άρθρο   178   παρ. 3 εδ.   γ'   Κώδικα   Δικηγόρων,   στη   δικαστική δαπάνη της   αντιδίκου τους, που παραστάθηκε.    
ΓΙΑ ΤΟΥΣ ΛΟΓΟΥΣ ΑΥΤΟΥΣ    
              ΑΠΟΡΡΙΠΤΕΙ   την   από   6   Οκτωβρίου   2010 αίτηση των 1)  ………….. κ.λ.π., για αναστολή εκτέλεσης της 23396/2007 απόφασης του Πολυμελούς Πρωτοδικείου Θεσσαλονίκης, όπως αυτή επικυρώθηκε από την 2244/2009   απόφαση του Εφετείου Θεσσαλονίκης. ΚΑΙ
ΚΑΤΑΔΙΚΑΖΕΙ   τους  αιτούντες  στη   δικαστική   δαπάνη   της καθής, την οποία ορίζει σε χίλια οκτακόσια (1.800,00) ευρώ.
ΚΡΙΘΗΚΕ,   αποφασίστηκε  και   δημοσιεύθηκε  στην Αθήνα, στις 22 Νοεμβρίου 2010.
Ο ΓΡΑΜΜΑΤΕΑΣ                                                  Ο ΠΡΟΕΔΡΕΥΩΝ